Το ύφασμα ρίχτηκε τυχαία ή αντίθετα, τοποθετήθηκε επιμελώς. Τα σχήματα που παίρνει καθώς απλώνεται, διπλώνεται, συστρέφεται… ενώνονται με εκείνα του θέματος. Σχηματίζονται πτυχώσεις- τα ‘μάτια’ για τους γνωρίζοντες- διακριτικές και αβαθείς. Ο γενικός χαρακτήρας του σχήματός τους βέβαια, καθορίζεται από τη φύση και τον όγκο του υφάσματος. Από εκεί και πέρα, το ύφασμα δεν είναι … More Η πτυχή και η φωτογραφική απόδοσή της.
(η Δήμητρα Πατρινέλη είναι τελειόφοιτος του τμήματος Φωτογραφίας του ΠΑ.Δ.Α. και η εργασία έγινε στο πλαίσιο ασκήσεων του τμήματος) Τώρα περισσότερο από ποτέ, εν μέσω κοινωνικής αποστασιοποίησης, αποπροσωποίησης (με όρους ψυχολογίας) και αποθέωσης του ατομισμού, αποδεικνύεται πως ο υπερρεαλισμός (μεταξύ άλλων) είναι η φωνή της ψυχής. Ένα μέσο έκφρασης συναισθημάτων και εμπειριών μιας στιγμής στο … More αναφορά στον Μαγκρίτ… από την Δήμητρα Πατρινέλη
Ο Ερνέστ Πινιόν-Ερνέστ αυτή τη φορά εγκαταλείπει τον υπαίθριο χώρο* και επιλέγει έναν εσωτερικό, συγκεκριμένα την εκκλησία των Σελεστέν, για να παρουσιάσει το καινούργιο έργο του «Εκστάσεις, οι μύστες«. *(βλέπε και παλαιότερη δημοσίευση: Ερνέστ Πινιόν-Ερνέστ, ένας πρωτοπoριακός καλλιτέχνης https://periopton.com/2019/09/27/ernest-pignon-ernest) Η εκκλησία αποτελεί κομβικό και αναπόσπαστο μέρος της πρότασης για τους «Μύστες». Είναι ο χώρος που … More Οκτώ Μύστες και ένας Χριστός
Αυτή η φωτογραφία του Λυσιέν Κλεργκ πάρθηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της «Διαθήκης του Ορφέα» το 1959. Πρόκειται για την τελευταία ταινία του Κοκτώ, της οποίας ο υπότιτλος είναι: «Μη με ρωτάς γιατί». Ο Ζαν Κοκτώ προσπερνώντας μια υβριδική μορφή. Αυτή η φοβερή διασταύρωση, κένταυρο δεν μπορείς να τον πεις -δεν εμπίπτει στη ταξινομική … More από τη ‘Διαθήκη του Ορφέα’
δυο αποσπάσματα για την ψευδαισθητική εκτίμηση του χρόνου, από δυο εξαιρετικούς συγγραφείς διαφορετικών σχολών ‘Αντίο Γλυκιά μου’ Ρέιμοντ Τσάντλερ «Ένα γυαλιστερό μαύρο ζωύφιο με ροζ στίγματα και ροζ κεφάλι σερνόταν αργά πάνω στη λουστραρισμένη επιφάνεια του γραφείου του Ράνταλ ανεμίζοντας τις κεραίες του, σαν να δοκίμαζε τις συνθήκες για μια απογείωση. Καθώς προχωρούσε ταλαντευόταν, σαν … More δυο προσεγγίσεις
«Εκανε πολύ ζέστη, είχε πολλή σκόνη. Στα καφενεία σου έφερναν ένα τοσοδά φλιτζανάκι με ένα γλυκερό νεροζούμι μαζί με ένα πελώριο ποτήρι παγωμένο νερό. Στους φράχτες κατά μήκος της παραλίας ξεθώριαζαν αφίσες με το όνομα μιας Ρωσίδας τραγουδίστριας. Ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος που πήγαινε στην Αθήνα γέμιζε τη γαλάζια, αργόσχολη μέρα με ένα ελαφρύ βουητό και … More ο Ναμπόκοφ σχολιάζει… την θερινή Αθήνα του μεσοπολέμου
