απόσπασμα από το διήγημα του Α. Π. Τσέχωφ ‘ΚΑΗΜΟΣ‘ […]Βάζει το παλτό του και πηγαίνει στους στάβλους όπου αναπαύεται η φοράδα του. Η σκέψη του είναι στη βρώμη και στο σανό, στον καιρό … Δεν μπορεί να σκεφτεί το γιο του όταν είναι μόνος … Μπορεί να μιλήσει γι’ αυτόν σε κάποιον, αλλά να τον […]

ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΓΩ (Το πορτρέτο ή η αίθουσα των κατόπτρων) «Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δει το πρόσωπο του σε κανέναν καθρέφτη, σε καμία φωτογραφία» Μ. Βαkhtin   Η ουσία της φωτογραφίας, έλεγε ο Barthes, είναι η τρέλα: «Φωτογραφία είναι μια εικόνα τρελή εμβαπτισμένη στην πραγματικότητα». Δεν λέει μια εικόνα πραγματική εμποτισμένη με τρέλα. Ακριβώς το αντίθετο. Σκεφτείτε το πόσο μακριά είμαστε από τη φράση αυτή του Barthes εάν νομίζουμε ότι η φωτογραφία εκπροσωπεί την […]

Και όμως! η πρώτη σέλφι, με την κυριολεκτική έννοια του όρου, έγινε από μια παρέα πέντε ενηλίκων περί το 1920. Πιθανόν ορισμένοι ν’ αντιδράσουν, επικαλούμενοι την δαγγεροτυπία του Robert Cornelius από το 1839 ως το πρώτο δείγμα σέλφι, αλλά θα τους αντικρούσω, υποστηρίζοντας ότι οποιοσδήποτε αναπαράγει τον εαυτό του φωτογραφικά ποζάροντας μπροστά από μια μηχανή […]

Με αφορμή την συνεχιζόμενη έκθεση ‘Total Records: Vinyls and Photography’ στη Foto Colectania Foundation, Barcelona (έως τις 11 Μαρτίου 2018) Σε ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν τα μουσικά προϊόντα ήταν ίσως πιο αφελή, σίγουρα όμως ήταν πιο εύθραυστα, πιο ευπαθή. Αλλά, αλλά, διέθεταν ένα μοναδικό χαρακτηριστικό∙ ένα καμβά διαστάσεων 30×30 εκ., δηλαδή την επάνω […]

Η Bottega Veneta στο πλάισιο της διαφημιστικής της εκστρατείας για την Ανοιξη/Καλοκαίρι του 2018, δημιούργησε μια σειρά 6 ταινιών μικρού μήκους με το γενικό τίτλο Reflections (αντανακλάσεις). Οι ιδέες του creative director Tomas Maier, σκηνοθετήθηκαν από τον Fabien Baron με μία αίσθηση μυστηρίου, αισθησιασμού και σουρεαλισμού. Οι αινιγματικές αφηγήσεις των ταινιών διερευνούν τα θέματα της […]

Ενας καλλιτέχνης σε αποδρομή. Ο βιολογικός μαρασμός και η απώλεια της ικανότητας σχεδιαστικής αναπαράστασης. Η στιγμιαία φωτογραφία ως υποκατάστατο του μέσου για την υλοποίηση των -εμμονικών σε πρώτη ανάγνωση- ιδεών του. Ενα οκτάχρονο κορίτσι που σιγομουρμουρίζει ένα μοτίβο του Mozart (αγαπημένου συνθέτη του καλλιτέχνη), η τελευταία μούσα, που έδωσε σ’ ένα ζωγράφο ζωή στα τελευταία […]

‘Ο άνθρωπος και το κοχύλι’ …[το ανθρώπινο πνεύμα] μόλις διαβλέψει σε ένα προϊόν της φύσης μιαν ευταξία, μια κανονική λειτουργία, μια διάταξη, μορφές προσδιορίσιμες, του είναι αδύνατο να μη βαλθεί να “καταλάβει”, να μην καταφέρει δηλαδή να εκλάβει το αντικείμενο του βλέμματός του, που έχει γίνει πρόβλημα, ως απόρροια ή αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου και προσδιοριστέου […]