3’ διάβασμα
Το Μουσείο Φωτογραφίας του Σαρλερουά παρουσιάζει μια έκθεση αφιερωμένη στην ερασιτεχνική φωτογραφία με τίτλο: «Ως ντιλετάντε. Ιστορία και μικρές ιστορίες της ερασιτεχνικής φωτογραφίας» η οποία αντλεί εικόνες από τα αρχεία της La Conserverie που είναι αφιερωμένα στην κοινότοπη φωτογραφία και από τη συλλογή του Μισέλ Φ. Νταβίντ, με επίκεντρο την ερασιτεχνική και ανώνυμη φωτογραφία.
Ενας τεράστιος αριθμός ψηφιακών φωτογραφιών αποθηκεύεται καθημερινά σε μέσα τα οποία σχετικά γρήγορα καταργούνται και αντικαθίστανται από άλλα, με αποτέλεσμα αυτές οι ανώνυμες ψηφιακές εικόνες, έρμαιες των τεχνολογικών αλλαγών, να κινδυνεύουν από ολική διαγραφή λόγω ασυμβατότητας των συστημάτων ανάγνωσης αλλά περισσότερο λόγω της αδυναμίας τους να αφήσουν κάποιο ίχνος πίσω τους καθώς απουσιάζει το πρωτογενές υλικό αναπαραγωγής (αρνητικό). Φωτογραφίες οικογενειακές, κοινότοπες, καθημερινών στιγμιοτύπων, αδιάφορες, είναι δυνητικά στον αέρα -άυλες και εφήμερες. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τις χημικές φωτογραφίες, οι οποίες δημιουργημένες και αυτές από δραστήριους ερασιτέχνες για τους ίδιους λόγους, από την απαρχή του μέσου, διήνυσαν με ασφάλεια όλη αυτή τη χρονική απόσταση -πολύτιμα κειμήλια- έχοντας αποκτήσει στο μεταξύ μια ιδιαίτερη δυναμική. Ακόμη και αυτές οι επονομαζόμενες οικογενειακές φωτογραφίες.
Βλέπετε η οικογενειακή φωτογραφία δημιουργείται στην ιδιωτικότητα του οικογενειακού κύκλου. Αποκαλύπτει την κοινωνική ζωή μέσα από τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες που απαθανάτισαν οι κυριακάτικοι φωτογράφοι. Μια φυσικότητα εκφράζεται στις αυθόρμητες πόζες. Τα αριστουργήματα γεννιούνται στην ευτυχία και την ανεμελιά της οικογενειακής ζωής. ‘Αποτυχημένες’ εικόνες που φυλάσσονται σε χαρτόκουτα, εντάσσονται τώρα στη ξεχασμένη ανάμνηση των μαγικών στιγμών μιας ζωής που εκπλήσσει με την εξαιρετική κοινοτοπία της.
Ας τους ονομάζουμε ντιλετάντηδες* ή ερασιτέχνες φωτογράφους, αλλά να γνωρίζετε πως η αγάπη για τη φωτογραφία -παγκόσμια- δεν προήλθε από τους μεγάλους δημιουργούς, αλλά από αυτούς τους χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που αγόρασαν την πρώτη φορητή φωτογραφική μηχανή που εφευρέθηκε από τον Τζορτζ Ίστμαν το 1888. Η ιστορία της ερασιτεχνικής φωτογραφίας ακολουθεί την τεχνική εξέλιξη του μέσου. Το βαρύ υλικό και η περίπλοκη χρήση αντικαθίστανται από ένα ελαφρύ αντικείμενο και μια απλοποιημένη χρήση. Ετσι η φωτογραφία, που αρχικά προοριζόταν για την πλούσια τάξη, γίνεται όλο και πιο δημοκρατική∙ εμφανίζεται μια νέα γενιά ερασιτεχνών οι οποίοι ταύτισαν το διαφημιστικό της Kodak ‘Πατάς το κουμπί, εμείς κάνουμε τα υπόλοιπα’ με την αίσθηση της ύπαρξης και της παραμονής τους στον κόσμο.
Δημιουργείται λοιπόν ένα ρεύμα σκέψης, όπου η ανώνυμη φωτογραφία, η κοινότοπη, η παραπεταμένη και ευρεθείσα, η οποία από τη λατρεία των Σουρεαλιστών του λάθους και των αυτοματισμών μέχρι τη χρήση της από πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες έχει κατακτήσει εξέχουσα θέση, ακόμη και στις συλλογές πολλών μουσείων, βλέπε το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.
Η έκθεση συγκεντρώνει περισσότερες από διακόσιες πενήντα ανώνυμες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν μεταξύ 1888 και 1970.
*αυτός που ασχολείται με την τέχνη από προσωπικό ενδιαφέρον, ο ερασιτέχνης
Nota bene
η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 18/09/2022
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο αναδημοσίευση/χρήση/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου, (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton
περίοπτον 