3′ διάβασμα

οφθαλμοπλάνη (trompe-l’œil),
μέγαρο Βελισσαρόπουλου. Ερμούπολις.
στη μέση:
κόχη σε καθολικό ναό, Ανω Σύρος
(© Κ. Λ. 2019)
Το μεγαλείο της αληθινής τέχνης, αντίθετα με αυτό που ο κύριος ντε Νορπουά θα αποκαλούσε «διασκέδαση ενός ντιλετάντη», είναι να συλλάβουμε εκ νέου, να επανακαλύψουμε, να ενστερνιστούμε αυτή την πραγματικότητα η οποία απέχει πολύ από αυτή που ζούμε καθημερινά, από την οποία απομακρυνόμαστε ολοένα και περισσότερο καθώς η γνώση με την οποία την αντικαθιστούμε γίνεται περισσότερο συμπαγής και στεγανή, μια πραγματικότητα που διατρέχουμε τον κίνδυνο να μην γνωρίσουμε πριν πεθάνουμε, αλλά που είναι η πραγματική, η αληθινή ζωή η οποία επιτέλους αποκαλύπτεται και φωτίζεται, η μόνη ζωή που πραγματικά βιώνει κανείς και που κατά μια έννοια ενυπάρχει κάθε στιγμή σε όλους τους ανθρώπους όπως και στον καλλιτέχνη.
Αλλά δεν τη βλέπουν επειδή δεν επιδιώκουν να τη φωτίσουν. Και έτσι το παρελθόν τους είναι υπερφορτωμένο με αμέτρητα «αρνητικά» που παραμένουν άχρηστα επειδή η νοημοσύνη δεν τα «εμφανίζει». Αφορά λοιπόν τη δική μας ζωή, όπως και τη ζωή των άλλων: γιατί το ύφος ενός συγγραφέα όπως επίσης και ενός ζωγράφου δεν αποτελεί θέμα τεχνικής όσο οράματος. Είναι η αποκάλυψη, αδιανόητη με άμεσες και συνειδητές μεθόδους, της ποιοτικής διαφοράς που υπάρχει στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, μια διαφορά που, χωρίς την τέχνη, θα παρέμενε για πάντα το προσωπικό μυστικό κάθε ανθρώπου.
Μόνο μέσω της τέχνης είμαστε σε θέση να υπερβούμε τα όρια του εαυτού μας, να μάθουμε τι βλέπει κάποιος άλλος από αυτό το σύμπαν που για αυτόν δεν είναι το ίδιο με το δικό μας, τα τοπία του οποίου θα παρέμεναν τόσο άγνωστα για εμάς όσο και τα σεληνιακά. Χάρη στην τέχνη, αντί να βλέπουμε έναν κόσμο, τον δικό μας, τον βλέπουμε πολλαπλασιασμένο και όσο περισσότεροι αυθεντικοί καλλιτέχνες υπάρχουν, τόσο περισσότεροι κόσμοι είναι στη διάθεσή μας που διαφέρουν αρκετά ο ένας από τον άλλον από αυτούς που περιστρέφονται στο άπειρο και οι οποίοι, είτε λέγονται Ρέμπραντ είτε Βερμέερ, μας στέλνουν τη μοναδική τους ακτινοβολία πολλούς αιώνες μετά το σβήσιμο της εστίας φωτός τους.
(απόσπασμα από το Le Temps retrouvé σε μια μεταφραστική προσέγγιση του Κάππα Λάμδα)
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση του παρόντος
(ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
© periopton.com
επιμέλεια-μετάφραση: Κάππα Λάμδα