ένα αντίο στη Virginia Thoren

Η Virginia Thoren, φωτογράφος μόδας που δεν είχε μεν επίσημη φωτογραφική εκπαίδευση, αλλά έγινε από τα σημαντικότερα ονόματα στη φωτογραφία μόδας στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι στα μέσα του 20ού αιώνα, πέθανε πλήρης ημερών στις 27 Οκτωβρίου στο Μανχάταν.

Υιοθετώντας τις προτιμήσεις της μέντορά της, Toni Frissell, για το φυσικό φως και τα ρεαλιστικά σκηνικά, η Thoren φωτογράφισε τις Julie Andrews, Vivien Leigh, Lee Radziwill και άλλες προσωπικότητες, καθώς και μοντέλα όπως η Carmen Dell’Orefice, Dorian Leigh, Barbara Mullen, Suzy Parker, Mary Jane Russell και Anne St. Marie, με έναν τρόπο που τον χαρακτήριζε σαν «χαλαρά πορτραίτα», για εξώφυλλα περιοδικών και διαφημίσεις.

«Κυνήγησε την ομορφιά μέσα από το μάτι της φωτογραφικής μηχανής», δήλωσε ο Gaby Basora, σχεδιαστής και ιδιοκτήτης της φίρμας ενδυμάτων Tucker, σε συνέντευξή του φέτος.

Είχε εγγραφεί στο πανεπιστήμιο St. Lawrence στη Νέα Υόρκη στο τμήμα σπουδών για ελεύθερες τέχνες, αλλά μεταπήδησε στο Ινστιτούτο Pratt στο Μπρούκλιν, όπου απέκτησε δίπλωμα στο δημιουργικό σχεδιασμό διαφήμισης το 1942. Το έργο της κέρδισε βραβείο αριστείας από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Γραφικών Τεχνών. Απορρίπτοντας μια προσφορά από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, προσλήφθηκε στο καλλιτεχνικό τμήμα του περιοδικού Vogue, όπου συναντήθηκε με τον Frank Crowninshield, συντάκτη και κριτικό τέχνης, έγινε βοηθός της Frissell και ανέπτυξε την αγάπη της για τη φωτογραφία. Ενώ η καλλιτεχνική κλίση και το ταλέντο της αναγνωρίστηκε από νωρίς, όταν ήταν παιδί μέσα από υδατογραφίες και σχέδιο, παρ’όλα αυτά θεωρούσε την φωτογραφία πολύ τεχνική. Αργότερα έμαθε ότι οι ταχύτητες κλείστρου και τα διαφράγματα των φακών μπορούν να ανατεθούν σε έναν βοηθό.

«Το φωτογραφικό στυλ της Virginia είναι αδιαμφισβήτητο και αναγνωρίσιμο εύκολα», γράφει η Patricia Cutright, του Central Washington University, σε μια μονογραφία για το έργο της Thoren το 2011. «Είδε την επιτυχημένη φωτογραφία σαν γάμο μεταξύ φωτογράφου, βοηθού, μοντέλου, φωτός και τοποθεσίας». Το 1944, η Thoren εντάχθηκε στη διαφημιστική εταιρεία του Μανχάταν, Albert Woodley & Company, η οποία εκπροσώπησε πελάτες μόδας, συμπεριλαμβανομένων του Christian Dior, του Pierre Balmain και της Emba (γούνες). Ήταν από τις πρώτες εταιρείες που επέστρεψαν στο Παρίσι μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οπλισμένη με τις μηχανές Rolleiflex και Speed Graphic, η Thoren εκπροσώπησε το γραφείο στο Παρίσι ως συντονίστρια μόδας και καλλιτεχνική διευθύντρια το 1946. Φωτογράφισε την πρώτη συλλογή του Yves Saint Laurent για τον Christian Dior.

«Ήσουν μια κάμερα και αυτόπτης μάρτυρας μιας χρυσής εποχής – την αναγέννηση του Παρισιού μετά τον πόλεμο,» έγραψε αργότερα στην Thoren ο φωτογράφος των New York Times Bill Cunningham. Όταν ένας φωτογράφος έχασε την φωτογράφηση των τελευταίων φθινοπωρινών συλλογών, την ολοκλήρωσε η ίδια και υπέβαλε το έργο της σε αμερικανικά και γαλλικά περιοδικά, τα οποία τη δημοσίευσαν με χαρά. Αυτή η τυχερή σύμπτωση βοήθησε ώστε να ξεκινήσει την καριέρα της.