Ο χώρος ανάμεσα στις σκέψεις.

Ένα αμάλγαμα λεπτομερειών, που παραπέμπουν στα κορίτσια του Vargas, στα υπερφορτωμένα έργα της περιόδου Rococo και στους Προραφαηλίτες, στις πολύσημες και πολύπλευρες εικόνες των φωτογράφων Pierre et Gilles και Joel-Peter Witkin , συνθέτουν τα εντυπωσιακά έργα του φωτογράφου Franz Szony.
Ένας συνωστισμός στοιχείων, πολλές φορές αντιθετικών,που παρ’όλα αυτά είναι ουσιαστικά αδιάσπαστα, αποτελώντας τις δύο όψεις ενός συνόλου.

Αλλά ποιός είναι ο πλέον κατάλληλος να μιλήσει για ένα έργο, παρά ο ίδιος ο δημιουργός του;
Μεταφράζω λοιπόν από συνέντευξή του:

«Το όνομά μου είναι Franz Szony, και «ζωγραφίζω με τη φωτογραφική μηχανή μου,» προσεγγίζοντας τη φωτογραφία από την οπτική γωνία ενός εικονογράφου. Παρά το γεγονός ότι η τεχνική μου είναι πιο σύγχρονη από την αισθητική μου, προσπαθώ να δημιουργώ μία θαυμαστή βινιέτα που είναι φωτο-ρεαλιστική. Με αυτό τον τρόπο, ο θεατής μπορεί να πιστεύει ότι η εικόνα (δεν έχει σημασία πόσο φαντασιακή) υπάρχει στην πραγματικότητα.
Συνδυάζω τη νεωτερική προοπτική μου με την αφοσίωση μου στην ροκοκό, στην ουσία αυτό γίνεται το εφαλτήριό μου για να δημιουργήσω ένα πλούσιο κόσμο που είναι διφορούμενου χαρακτήρα. Μια εικόνα που είναι αταξινόμητη στο χρόνο ή τόπο, μια γιορτή του ανδρόγυνου. Κάθε εικόνα κατασκευάζεται χρησιμοποιώντας μόνο φυσικά σύνολα και ζωντανά μοντέλα. Ωστόσο, ο συνδυασμός μου παραδοσιακών θεατρικών τεχνικών σε συνδυασμό με τον ψηφιακό επιχρωματισμό δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενός πίνακα, ακόμη και αν η εικόνα είναι εντελώς φωτογραφική.
Πιστεύω στην ομορφιά, αλλά πιστεύω επίσης στην πρόθεση και σκέπτομαι και πίσω από αυτή την ομορφιά. Στη δουλειά μου, οι εικόνες είναι ελκυστικές, αλλά το συναίσθημα θα σας ενθαρρύνει να κατανοήσετε την ιστορία.
Μεγάλο μέρος της δουλειάς μου είναι εμπνευσμένο από τα όνειρα. Οι κόσμοι και οι χαρακτήρες που έχω ονειρευτεί έχουν επηρεάσει τόσο τις μικρές λεπτομέρειες όσο και ολόκληρα έργα … οπτικά και συναισθηματικά, και το ημερολόγιο που κρατώ δίπλα στο κρεβάτι μου, με τα χρόνια, έχει γεμίσει με σχέδια. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν είμαστε κοιμισμένοι, βρισκόμαστε στο ασυνείδητο. Ωστόσο, πολλές φιλοσοφίες δείχνουν ότι είμαστε πιο συνειδητοί όταν κοιμόμαστε από ότι όταν είμαστε ξύπνιοι. Αν συμβαίνει αυτό, εγώ δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι τα όνειρά μας πρέπει να είναι πιο πραγματικά και αληθινά από τον φυσικό κόσμο.
Εάν μπορείτε να ανταποκριθείτε στην ομορφιά, κοιτάξτε βαθύτερα για το συναίσθημα, κατόπιν πηγαίνετε ακόμα παραπέρα, όπου θα βρείτε το «χώρο ανάμεσα στις σκέψεις.» Η πρόθεσή μου είναι να οδηγήσω τον θεατή σε αυτή την κατάσταση του νου. Αν μπορώ να σας ωθήσω σε μια υπερβατική ονειροπόληση, τότε η μαγεία μου έχει λειτουργήσει».