έχουν χρώμα οι αναμνήσεις;
…για τον T.R. Ericsson έχουν, είναι κίτρινο και έχει τη μυρωδιά καπνού τσιγάρου.
Ο οποίος εμπνεύσθηκε τη σειρά από τα αναμμένα τσιγάρα της μητέρας του, ο καπνός των οποίων «αποχρωμάτιζε τα λευκά ταβάνια και τα λουλουδένια μοτίβα της ταπετσαρίας του σπιτιού και τους έδινε μία πατίνα μαυρισμένου χρυσού». Ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε τη νικοτίνη για να επιτύχει την απαλή, χρυσή απόχρωση αυτής της σειράς που αναφέρεται σε στενούς οικογενειακούς δεσμούς και σε θάνατο.
Για να δημιουργήσει αυτά τα έργα σε χαρτί, ο Ericsson χρησιμοποίησε μια διαδικασία μεταξοτυπίας, που ουσιαστικά λειτούργησε σαν εντατικοποιημένη παραλλαγή της μεθόδου που μετέτρεψε το λευκό ταβάνι του σπιτιού μητέρας του σε κίτρινο. Ψηφιακές φωτογραφίες αποτυπώθηκαν σε προπαρασκευασμένες οθόνες μεταξοτυπίας, οι οποίες στη συνέχεια τοποθετούνται πάνω από σταχτοδοχεία γεμάτα με τσιγάρα που σιγόκαιγαν, δημιουργώντας σιγά-σιγά φασματικές εικόνες με ένα συγκεκριμένο συναισθηματισμό, ενώ αλλοιωνόταν η οθόνη. Η διαδικασία απαιτούσε από 15 έως 600 τσιγάρα για τη δημιουργία μιας μόνο εικόνας. Νοσταλγικές εικόνες από ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο, ένα σπίτι, μια στιγμή παιχνιδιού… Η έντονη μυρωδιά που εκπέμπεται απο τις εικόνες παραπέμπει στις πικρές αναμνήσεις του καλλιτέχνη.
© periopton.com
επιμέλεια-προσαρμογή: Κάππα Λάμδα