5΄διάβασμα

 ένας ιδιαίτερος δημιουργός

 (2 December 1928, Παρίσι – 29 March 1991, Παρίσι)

Με αφορμή δύο εκθέσεις για τον Guy Bourdin που είναι σε εξέλιξη -μία μεγάλη αναδρομική όπου εκτίθενται μεταξύ άλλων και έργα, για πρώτη φορά, από το αρχείο του και μία άλλη περισσότερο εστιασμένη, στην οποία εκτίθενται μόνο οι εμβληματικές φωτογραφίες που δημιουργήθηκαν για την καμπάνια παπουτσιών Charles Jourdan- το periopton κάνει ένα αφιέρωμα, μία μικρή παρουσίαση του έργου του και μία σύντομη αναφορά στη χαρισματική προσωπικότητα του (στο δημιουργικό πεδίο).

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Ασκούμενος για ένα διάστημα κοντά στον Man Ray, αλλά ουσιαστικά αυτοδίδακτος φωτογράφος, ένας πρωτοπόρος της φωτογραφίας μόδας, δημιούργησε εικόνες που περιείχαν συναρπαστικές ιστορίες, ελκυστικές συνθέσεις, τόσο ασπρόμαυρες όσο και έγχρωμες. Ήταν μεταξύ των πρώτων που δημιούργησε εικόνες που αφηγούνται ιστορίες, δηλώνοντας ότι η εικόνα είναι σημαντικότερη από το προϊόν που επιδεικνύεται. Διευρύνει συνεχώς αλλά και καταργεί τα όρια, δημιουργώντας εμβληματικές εικόνες και τίποτα δεν αποτελεί καλύτερο αποδεικτικό στοιχείο από την εξαιρετική σειρά του «Walking Legs». Δημιουργήθηκε για την καμπάνια του Γάλλου σχεδιαστή υποδημάτων Charles Jourdan το 1979, τα ιδιαίτερα στοιχεία της οποίας (τα πόδια από κούκλες βιτρίνας) έγιναν αργότερα το σήμα κατατεθέν του Bourdin και συλλεκτικό είδος, με πρωταγωνιστές στην πλειονότητα των φωτογραφιών του αυτό το μεμονωμένο  μέρος των εν λόγω μοντέλων.
Για τη σειρά αυτή, εμπνευσμένη από τον μέντορά του σουρεαλιστή Man Ray, ο Bourdin φωτογράφισε τα ιδιαίτερα αυτά μοντέλα σε επιλεγμένες «κρυφές» και υπέροχες τοποθεσίες, σε ένα οδικό ταξίδι με μια Cadillac από το Λονδίνο στο Brighton. Χρησιμοποιώντας τη φωτογραφία μόδας ως το μέσο του, έστειλε το μήνυμά του, ένα μήνυμα που ήταν δύσκολο να αποκωδικοποιηθεί, εξερευνώντας τις σφαίρες μεταξύ παράλογου και του θαυμαστού.

Ο Guy Bourdin παραμένει μια επιδραστική προσωπικότητα στη φωτογραφία μόδας και η συνεχιζόμενη απήχηση του έργου του αναγνωρίζεται τώρα και αναφέρεται στις σύγχρονες μελέτες για τον οπτικό πολιτισμό. Φημισμένος για τις υποδηλωτικές αφηγήσεις και την σουρεαλιστική αισθητική του, έσπασε ριζικά τις συμβάσεις της εμπορικής φωτογραφίας με μια ανηλεή τελειοθηρία και ένα αιχμηρό χιούμορ. Σε αντίθεση με τους συγχρόνους του, όπως ο Helmut Newton ή ο Richard Avedon, ο Bourdin ποτέ δεν φρόντισε ιδιαίτερα για τη διαιώνιση του έργου του. Στη διάρκεια της ζωής του, ποτέ δεν συναίνεσε στη δημοσίευση ενός βιβλίου, ποτέ δεν εξέθεσε τις έγχρωμες φωτογραφίες του, ποτέ δεν πούλησε φωτογραφίες του σε συλλέκτες, ενώ απέρριψε το βραβείο Grand Prix National de la Photographie από τη γαλλική κυβέρνηση. [ Πόση απόσταση χωρίζει αυτό τον ιδιαίτερο δημιουργό από κάτι αδιάφορους τύπους οι οποίοι περιφέρονται εκθέτοντας την μετριότητά τους, με μόνο ενδιαφέρον στοιχείο της πορείας τους ένα επιμελώς διογκωμένο βιογραφικό. Πρακτική λίγο θλιβερή εκτός των άλλων, γιατί πιστεύω ότι η παράθεση βιογραφικών στοιχείων εν ζωή παραπέμπει σε μία τρόπον τινά διαδικασία post mortem.] Ο Αμερικανός επιμελητής και συλλέκτης Sam Wagstaff (αυτός που ανέδειξε τον Robert Mapplethorpe)  έστειλε κάποτε μια ανοιχτή επιταγή στον Bourdin για μία του φωτογραφία, αλλά του επεστράφη σχισμένη σε κομμάτια συνοδευόμενη απο μία φθηνή καρτ ποστάλ με μια εικόνα από την διάσημη σειρά για τον Charles Jourdan. Ο Bourdin, όπως και πολλοί από τους συνομηλίκους του, δεν πίστευε ότι η αγορά φωτογραφίας θα αναπτυσσόταν τόσο ώστε να συμπεριλάβει και τα έργα που είχαν δημιουργηθεί για εμπορικούς σκοπούς, και έτσι δεν έδωσε έμφαση στην προώθηση και των δικών του εργασιών μετά τη δημοσίευσή τους. Πίστευε ότι ότι οι εικόνες που δημιουργούσε ανήκαν στα περιοδικά. Οι φωτογραφίες έπρεπε να εκτυπωθούν σε φθαρτά μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε ανούσια περιοδικά που εμφανίζονται και ξεχνιούνται κάθε μήνα.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την επικρατούσα ιδέα, ότι ο Bourdin δεν επιθυμούσε να αφήσει το έργο του κληρονομιά στους επόμενους , το αρχείο του που έχει διασωθεί, του οποίου οι εκθέσεις κάνουν πλήρη χρήση του, καταδεικνύει ότι Bourdin όντως ενδιαφερόταν και φρόντιζε για την επιβίωση του έργου του, εμπνέοντας τελικά και τους επιγόνους. Όντως πολλοί σύγχρονοι -θαυμάσιοι- φωτογράφοι, όπως οι Jean Baptiste Mondino, Mert Alas, Marcus Piggott, David LaChapelle και Nick Knight δηλώνουν όλοι θαυμαστές του έργου του Bourdin.

Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)

επιμέλεια-προσαρμογή: Κάππα Λάμδα

© periopton.com