4΄διάβασμα
Προετοιμάζοντας μία νέα δημοσίευση που αναφέρεται στην Vivian Maier, βρέθηκα να παρακολουθώ έκπληκτος μία συνέντευξη του John Maloof, του ανθρώπου που απέκτησε σε δημοπρασία όλο το αρχείο της φωτογράφου και μέσω των δημοσιεύσεων -κατά πρώτον- στο διαδίκτυο, την τράβηξε απο τη σκιά καθιστώντας την γνωστή παγκόσμια, προβάλλοντας το σεβαστό σε όγκο και ποιότητα έργο της.
Απο τα λεγόμενά του -αν βέβαια τα εκλάβουμε ως αληθή- διαπιστώνουμε μία ύποπτη εμμονή στην τυπολατρία των υπευθύνων μεγάλων ιδρυμάτων [σε αντιδιαστολή με την αναφορά σε εύστροφους επιμελητές στην προηγούμενη δημοσίευση (εικονογράφηση Σαίξπηρ)], αρνούμενοι κατ’αυτόν το τρόπο τεχνηέντως, να διαχειριστούν αυτό το σημαντικό υλικό. Αυτή η ομολογία μήπως δημιουργεί την υποψία για την ύπαρξη επιμελητών οι οποίοι αρνούνται να αναγνωρίσουν αυτό που δεν έχει ανακαλυφθεί από τους ίδιους (με τα αναλογούντα -εννοείται- οφέλη); Επιπρόσθετα, μήπως αυτό δεν αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας συγκεκριμένης ομάδας, αλλά είναι πρακτική συχνά εφαρμοζόμενη από ομάδες με ομοειδή απασχόληση, δηλαδή ατόμων που ασχολούνται με το τρίπτυχο τέχνη-επιλογή-προβολή; Αλήθεια ποιός νομιμοποιεί και εξουσιοδοτεί για την οποιαδήποτε αυθαιρεσία, αυτά τα άτομα τα οποία έχουν τοποθετήσει τον εαυτό τους κάπου στον θεωρητικό πεδίο;
Παραθέτω τη μετάφραση αποσπάσματος της ταινίας με τίτλο «ανακαλύπτοντας την Βίβιαν Μάγιερ» του John Maloof.
00:46:56,780 –> 00:47:13,578
– η Βίβιαν γνώριζε ότι ήταν μία καλή φωτογράφος και επίσης γνώριζε την αξία των φωτογραφιών της. Επιθυμούσε να τις δείξει στον κόσμο.
– Δεν το πραγματοποίησε όμως όσο ήταν εν ζωή, αλλά το κάνουμε εμείς τώρα.
Σταμάτησα να σκανάρω, γιατί δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω.
00:47:18,869 –> 00:47:44,930
– Η δουλειά της σκανάρεται από ειδικούς σε ένα εργαστήριο στη Ν.Υόρκη από Δευτέρα έως Παρασκευή, 9:00 με 5:00, με ρυθμό μερικών χιλιάδων εικόνων εβδομαδιαία.
– Εχω εμφανίσει τα ασπρόμαυρα φίλμς και έτσι απομένουν μερικές εκατοντάδες για εμφάνιση. Είναι μια πολύ περίπλοκη και δύσκολη διαδικασία, γιατί θα πρέπει να εφαρμοστεί το κατάλληλο χημικό διάλυμα, και υπάρχει μόνο μία ευκαιρία για να γίνει σωστά.
00:47:44,962 –> 00:48:12,298
– Είναι μαγικό.
Δεν ξέρουμε τί θα είχε εκτυπώσει η ίδια, τί θα είχε επιλέξει και επιμεληθεί.
Βλέπουμε τώρα εργασία της για πρώτη φορά την οποία, η Βίβιαν, δεν είδε
ποτέ η ίδια.
00:48:12,322 –> 00:48:33,219
– Δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να εμπλακώ σε μια διαδικασία εκτυπώσεων μετά θάνατον του καλλιτέχνη.
Δεν νομίζω ότι ο χώρος μιας γκαλερί είναι ο ενδεδειγμένος.
– Αυτός είναι ο χώρος που φυλάσσονται οι φωτογραφίες. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν εδώ 25,000 έως 30,000 φωτογραφίες. Δηλαδή, είναι περισσότερες απ’ότι διαθέτουν τα πιο πολλά μουσεία.
00:48:48,191 –> 00:49:21,198
– Είναι μεγάλο πρόβλημα το να προσπαθείς να εισαγάγεις
το έργο της σε διάφορα ιδρύματα.
Το πρόβλημα είναι ότι το κατεστημένο της τέχνης επιμένει να μην αναγνωρίζει το έργο της Vivian. Τα μουσεία συνήθως ασχολούνται με το τελικό αποτέλεσμα, τις εκτυπώσεις που έχουν γίνει από τον καλλιτέχνη, κατά τη διάρκεια της ζωής του. Δεν θέλουν να συνεχίσουν το έργο ενός καλλιτέχνη από το σημείο που σταμάτησε.
– Αυτό αποτελεί πρόφαση, γιατί ο Garry Winogrand είχε το γραφείο του γεμάτο από ανεμφάνιστα ρολά φίλμς. Και έτσι αυτοί τα εμφάνισαν.
00:49:21,224 –> 00:49:26,906
– Το έργο του Eugène Atget εκτυπώθηκε μετα το θάνατό του και στη συνέχεια κατέληξε να αγοραστεί από το ΜοΜΑ.
00:49:26,930 –> 00:49:33,542
– Θέλω να πω, αυτό είναι απογοητευτικό, γιατί έχει ήδη συμβεί – αλλά κανείς δεν θέλει να το κάνει για το έργο της Vivian.
© periopton.com
επιμέλεια-κείμενο-μετάφραση: Κάππα Λάμδα
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ΄οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
περίοπτον 